Τα σκάνδαλα δεν επηρεάζουν τον τζόγο. Το μπάσκετ παραμένει στην γωνία

Το στοίχημα καθορίζει την αγορά. Με 80 εκ ευρώ ετησίως πριμοδοτεί  το ποδόσφαιρο ο ΟΠΑΠ. Και ο λόγος δεν είναι ούτε το θέαμα που προσφέρει η super league(στα περισσότερα ματς πονάνε τα μάτια του φίλαθλου), ούτε η εμπορικότητα που έχει (αν ρίξετε μια ματιά στα εισιτήρια που κόβονται θα καταλάβετε), ούτε στην ευρηματικότητα των παραγόντων του να «πουλήσουν» το προϊόν εισάγοντας καινοτόμες πρωτοβουλίες που θα φέρουν έσοδα και θα αυξήσουν το ενδιαφέρον μας. Να σημειωθεί, ότι πολλοί εκ των οποίων παράγοντες σε Α΄ και Β΄ εθνική είναι υπόδικοι. Ο ΟΠΑΠ συνεχίζει να πριμοδοτεί με απίστευτα ποσά ένα πρωτάθλημα που δεν κατάφερε (όπως και στο μπάσκετ) να λύσει προβλήματα βίας στα γήπεδα. Δεν πέτυχε αυτοκάθαρση με αποτέλεσμα την δημιουργία παθογόνων εστιών που γενούν «παράγκες» και απίστευτες σχέσεις διαπλοκής. Η χρηματοδότηση συνεχίζεται παρά το γεγονός ότι έχουν υπάρξει αποκαλύψεις περί στημένων παιχνιδιών, περί παραγόντων που θησαυρίζουν ποντάροντας σε ξένες στοιχηματικές εταιρίες, περί μάνατζερς με φουσκωμένους λογαριασμούς στις τράπεζες, διαιτητών με «Καγιέν»…Το γόητρο της Super League δεν «πληγώθηκε» και τα έσοδα κάθε άλλο παρά μειώθηκαν.

Για τον ΟΠΑΠ είναι αρκετό και μόνο το γεγονός ότι τα κέρδη του στοιχήματος οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στο ποδόσφαιρο(όποιο ποδόσφαιρο κι αν είναι αυτό που βλέπουμε σήμερα). Και μαγκιά του ποδοσφαίρου και των ανθρώπων που το διοικούν. Αντίθετα το μπάσκετ για τον παίκτη του στοιχήματος ήταν και παραμένει μια όχι και τόσο δελεαστική εναλλακτική που δεν αγαπήθηκε.

Το συμπέρασμα είναι το εξής: Καλώς κάνει ο ΟΠΑΠ και δίνει πιο πολλά στο ποδόσφαιρο. Είναι σωστό όμως να προσφέρονται 16 φορές περισσότερα σε σχέση με το μπάσκετ; Αν δίνονται 10 φορές περισσότερα ας πούμε θα δημιουργηθεί πρόβλημα; Εκτός κι αν τα κριτήρια έχουν σχέση αυστηρά με τις πωλήσεις που κάνει το ποδόσφαιρο στο ΟΠΑΠ σε σχέση με το μπάσκετ. Προσέξτε, δεν λέμε ότι εκεί βρίσκεται η ρίζα του κακού. Ούτε η λύση του προβλήματος που αντιμετωπίζει σήμερα το μπάσκετ είναι η Κρατική επιχορήγηση. Απλώς το άκουσμα των μεγεθών της οικονομικής βοήθειας προς την μία πλευρά …τρομάζει. Αφορμή για όλα όσα αναφέρουμε πήραμε από το πρόσφατο σχόλιο του Μάνου Μανουσέλη στην «Εξέδρα», ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων:

«Ο ρόλος του ΟΠΑΠ σε αυτή την χρονική στιγμή είναι καθοριστικός. Μόλις το 7% του κέρδους του οργανισμού επιστρέφει στον αθλητισμό. Σε αριθμούς αυτό σημαίνει ότι δίνονται 140 εκατ. ευρώ ετησίως ( από τα οποία τα 80 εκατ. καταλήγουν στο ποδόσφαιρο). Η ασπρόμαυρη μπάλα λοιπόν, παραμένει αγαπημένο παιδί του ΟΠΑΠ, ενώ το μπάσκετ παίρνει …16 φορές λιγότερα χρήματα (περίπου 5 εκατομμύρια τον χρόνο). Κανένας μπασκετικός, όσο φανατικός και αν είναι, δεν μπορεί να ζητήσει από τον ΟΠΑΠ να βάλει σε ίση μοίρα την ασπρόμαυρη με την πορτοκαλί μπάλα. Από αυτό το σημείο, όμως, μέχρι το να κάνει χάρη ένας κρατικός οργανισμός στο άθλημα που σταθερά κρατάει ψηλά την ελληνική σημαία υπάρχει απόσταση. Γιατί άραγε δόθηκαν φέτος τρία εκατομμύρια ευρώ για να βελτιωθούν τα αποδυτήρια των ποδοσφαιρικών γηπέδων, αλλά στο μπάσκετ δεν έχει γίνει ποτέ τέτοιους είδους χορηγία;
Υποτίθεται ότι η πολιτεία έχει την τάση είναι να σταματήσει την χρηματοδότηση του ποδοσφαίρου σε αυτό τον βαθμό, αλλά προφανώς αυτό δεν λύνει το πρόβλημα του μπάσκετ. Το γεγονός είναι ένα: Ο ΟΠΑΠ, με διάφορα προσχήματα έχει βάλει στην γωνία το μπάσκετ, δεν το διαφημίζει και ότι κάνει γίνεται μόνο υπό την πίεση των ανθρώπων της καλαθοσφαίρισης. Είναι χαρακτηριστικό ότι για πολλά χρόνια στους αγώνες μπάσκετ εμφανιζόταν ως διαφήμιση του ΟΠΑΠ στην τηλεόραση το γνωστό ανθρωπάκι να κλωτσάει την μπάλα…».